There's a bomb under your table

Parę lat temu dowiedziałem się o śmierci dziewczyny, którą kojarzyłem z podstawówki. Rok temu zmarło troje uczniów z mojej szkoły. Choć ich nie znałem bardzo mnie to dotknęło. Ciekawym jest dla mnie, że chociaż wiemy, że możemy zginąć codziennie nikt z nas w to nie wierzy. Zauważyłem, że każdy nas ma bardzo nierealistyczną wizję własnej śmierci. W trakcie rozwijania pomysłu na scenariusz natrafiłem też na zbiór ostatnich słów wszystkich prezydentów Stanów Zjednoczonych. Jedne z nich były sztucznie wyniosłe, inne śmiesznie groteskowe, inne mroziły krew w żyłach ale wszystkie dawały do myślenia. Stąd powstał pomysł czegoś tak dziwnie nierealnego jak bomba pod stołem w barze. Z tak abstrakcyjnego pomysłu zrodziła się groteskowa forma filmu. Z moich doświadczeń prowadzenia godzin bezsensownych konwersacji powstali młodzi bohaterowie, którzy chociaż siedzą razem, mówią wyłącznie o sobie oraz przez całe życie myślą, że ich życie się dopiero zaczyna.